@LS
Nie, ten chlopiec nie stanie sie debilem (agresywny i glupi) bo nie ma kontaktu z takimi ludzmi, a do tego zrozumie jak jest z tym zyciem. Ale fakt, pecha mial, mogli go oddac do sierocinca to mialby lepiej.

Ostatnio slyszalem ze w rosji znowu byla jakas katastrofa z samolotem zwiazana. Cos z ta rosja jest nie tak.

Ta złość na mój gust pewnie  odnosi się do  przeszłości tego co się działo w Europie kiedy to panował stan wojenny...A poza tym USA  chyba za bardzo próbuje przekonać większości ludzi na Ziemi do siebie ,  nawet jeśli sa to "tylko" próby poprawienia stosunków,zamiast tego zaczeli by się interesować ważnymi kwestiami... Ale mogę się mylić:P

Zmiana tematu. Co prawda od samego wydarzenia minęło trochę czasu, ale reportaż pojawił się wczoraj.

http://uwaga.tvn.pl/46628,wideo,254352, … ortaz.html

Zmusza mnie do pewnych przemyśleń. Byłem tym wstrząśnięty, nie jestem z tej szkoły (tylko z sąsiedniego liceum), ale tych dwoje znałem, rozmawiałem z nimi parę razy ale to nie była jakaś tam super znajomość. Wiecie, kolegów ma się pełno, ale przyjaciół jednego, max dwóch lub zero. Akurat ubiór (sam ubieram się na czarno) nie powinien wskazywać na to co ktoś zrobi (sam jestem trochę mroczny). To jest jednak złożona historia i zachęcam do podzielenia się ze mną własnymi opiniami. Mieszkam w tym mieście, w którym jak wszędzie są pewne groźne miejsca ale gdyby jednak zdarzały się częściej takie sytuacje to strach w ogóle wyjść na ulicę.

Może ma zaburzenia, ale dla mnie jest jednak "postacią tragiczną" jeśli mógłbym zastosować ten zwrot w kontekście theatrum mundi (topos świata jako teatru a ludzie jako aktorzy). Wyglądał na potrzebującego pomocy i pragnącego zwrócić na siebie uwagę człowieka. Wyraźnie nie miał powodzenia u płci przeciwnej, jego zaloty były odrzucane, on sam niezrozumiany. Satanizm, ubranie i muzyka zapewne miały być odzwierciedleniem tego co działo się w jego wnętrzu, które starannie skrywał. Całą sprawę zamieciono pod dywan. Pozbawiony pomocy i wsparcia, pozostawiony samemu sobie w końcu mu odbiło. Nie pochwalam jego postępowania ale je rozumiem.

To ty masz zupełnie odwrotnie niż ja Co prawda jakoś nie mam nadmiaru szczęścia w życiu, ale też nie jest tak, że moje życie to dno, mimo wszystko na zawsze pozostaje optymistą Jakoś lepiej się żyje z myślą, że wszystko będzie dobrze.
Niedawno, bo dokładnie 1 kwietnia br. moim życiowym mottem stało się "Viva la Vida", co mniej więcej oznacza "ciesz się życiem" i jest to też piosenka Coldplay z albumu "Viva la Vida or Death and All His Friends". Tak więc żyje i cieszę się każdym dniem, bo kto wie ile ich mi jeszcze zostało...

mrok moją domeną w życiu mym marnym

Ja tam jestem spokojnym chłopakiem, który cieszy się życiem i tyle Żaden mrok, ani emo, ale też nie jakiś chodzący przykład, ani super świętoszek Biorę tyle ile mi dają i korzystam z życia na tyle na ile mogę, a przede wszystkim, to co najważniejsze - mam do siebie dystans .
Jakiś czas temu zwalczyłem nieśmiałość, chociaż i tak nie uważam się za super śmiałego, ale już nie ma tragedii. Teraz otwarcie wyrażam siebie, a jestem wesoły i nic tego nie zmieni Mrok może się schować, ja idę błaznować ! Sam nie czuję, jak rymuję A mam dobry dzisiaj humor pod wieczór Idę napisać jakąś piosenkę...

PS Muszę postarać się zwalczyć ten nadmiar emotikonek

Ostatnio edytowany przez blazenek (2012-11-18 21:49:08)